Yòrgos Markòpoulos – Fais-moi signe

T’appeler par ton nom, je ne peux plus.

Malgré tout fais-moi signe.

Car je suis seul
comme la fumée après le meurtre à l’orifice du revolver
et comme le figuier sauvage
poussant soudain dans des cendres noires d’incendie.

Comme la cuiller de la communion le soir
dans la bouche du condamné du lendemain
et comme un chêne sur un lieu d’exécutions,
je suis seul et je t’attends.

Avec mes sens tendus
comme les chats lors de l’appel de l’aubergiste.
Avec un œil dont le nerf optique
est le ciel lui-même dans un microscope
et une oreille dont le tympan n’est autre
qu’une tente abritant des Roms.

Avec des mots qui s’éparpillent épouvantés
comme les chèvres à la vue d’un train soudain,
avec aussi une âme obscure, qui pourtant voit bien des choses
comme l’œil unique, enclos dans la lentille, des horlogers
je suis seul.
Je suis seul et je t’attends.

*

Ένα κάποιο στείλε μου σήμα

Με τ’ όνομά σου να σε φωνάζω πια δεν μπορώ.

Πλην όμως ένα κάποιο στείλε μου σήμα.

Διότι είμαι μόνος
σαν τον καπνό μετά το φονικό στην κάννη του πιστολιού
και σαν την αγριοσυκιά
που φύτρωσε ξάφνου μες στη μαυρίλα της πυρκαγιάς.

Όπως το κουταλάκι της μετάληψης
αποβραδίς στο στόμα του πρωινού μελλοθανάτου
και όπως μια βαλανιδιά σε χώρο εκτέλεσης,
είμαι μόνος και σε περιμένω.

Με τις αισθήσεις μου τεντωμένες
όπως οι γάτες στο προσκλητήριο του ταβερνιάρη.
Με ένα μάτι που το οπτικό του νεύρο
είναι ο ουρανός ο ίδιος σε μικροσκόπιο
και με ένα αυτί που το τύμπανό του
δεν είναι παρά τσιγγάνων αντίσκηνο.

Με λέξεις που σκορπίζονται πανικόβλητες
όπως τα κατσίκια στην ξαφνική θέα του τραίνου,
καθώς και με μια ψυχή σκοτεινή που όμως βλέπει πολλά
όπως το ένα, κλεισμένο στο φακό, μάτι των ρολογάδων,
είμαι μόνος.

Είμαι μόνος και σε περιμένω.

***

Yòrgos Markòpoulos (né à Messini, Grèce en 1951) – Κρυφός κυνηγός (Αθήνα, 2010) – Chasseur caché (Miel des anges, 2016) – Traduit du grec par Michel Volkovitch.

~ par schabrieres sur juin 3, 2019.